Hoe kan je een vectorbestand herkennen?

Gefronste wenkbrauwen en een “wat bedoel je”, dat is wat ik vaak krijg wanneer ik klanten om een vectorieel bestand van hun logo vraag. Elk zijn winkel natuurlijk en daarom legt De Vormgeverij het graag uit in mensentaal.

JPEG, GIF of PNG zijn enkele gekende voorbeelden van bitmap- of rasterafbeeldingen. Het bekendste voorbeeld is een foto, toch kunnen logo’s en illustratie ook bewaard worden als bitmapbestand. De afbeeldingen zijn opgebouwd uit allerlei gekleurde pixels die in een raster naast elkaar zijn geplaatst. Als je ze uitvergroot krijg je deze pixels te zien. Hoe groter je de afbeelding maakt, hoe duidelijker je de pixels ziet.

De resolutie of het aantal pixels binnen het raster – uitgedrukt in dpi - bepaalt de mogelijke toepassing van je afbeelding of bestand. Lage resolutie (72 dpi) is geschikt voor het web, hoge resolutie (300 dpi op ware grootte) voor drukwerk.

Op een vectorafbeelding daarentegen kan je eindeloos inzoomen, deze blijft haarscherp, zelfs al zou je er een billboard van maken. En dat is dus hoe je een vectorbestand kan herkennen. Dit bestand is als het ware een digitale tekening bestaande uit lijnen in plaats van pixels en dus helemaal onafhankelijk van resolutie. Voorbeelden ervan zijn PDF-, AI- en EPS-bestanden.

Let wel op, want een bitmapafbeelding opslaan in deze bestandsformaten maakt er nog geen vector-bestand van. Je zal dus nog steeds de pixels zien bij het uitvergroten. Om je bitmapafbeelding om te toveren tot vectorafbeelding heb je een programma als Adobe Illustrator en kennis van zake nodig. En dat is waar de grafische skills van De Vormgeverij in het verhaal komen.

Daar kunnen we kort in zijn. Hier zijn 4 goede redenen:

1. Altijd scherp, dus geen gedoe met de juiste resolutie
2. Minder zware bestanden, dus makkelijker op te laden en door te sturen
3. Flexibel bewerkbaar, denk maar aan het aanpassen van kleuren en vormen of de achtergrond transparant maken
4. Vaak noodzakelijk voor drukwerk of promomateriaal